Prezentowana historia rozgrywa się w ciągu jednego wieczoru, dlatego Welles uznał, że zdoła ją nakręcić raptem w kilka tygodni. Zajęło mu to o wiele dłużej (1970-1976), a film ujrzał światło dzienne dopiero 33 lata po śmierci reżysera, który zostawił wielogodzinny i jedynie częściowo zmontowany materiał. Zespołowi producentów, montażystów oraz techników udało się ten ogrom taśmy filmowej okiełznać i stworzyć zharmonizowane dzieło, które ma luźną, ale logiczną strukturę. Głównego bohatera, reżysera Jake’a Hannaforda (John Huston, z nieodłącznym cygarem wyglądający momentami jak sam Welles), poznajemy z wielu różnych perspektyw. Efekt ten został osiągnięty nie za pomocą retrospekcji jak w słynnym Obywatelu Kanie, lecz dzięki spojrzeniu kamery, zwielokrotnionym przez wprowadzenie dwóch autotematycznych linii narracyjnych: dokumentu kręconego na imprezie urodzinowej Hannaforda oraz jego niedokończonego filmu zatytułowanego tak jak projekt Wellesa – Druga strona wiatru. To mnożenie kamer i punktów widzenia przypomina relację wielu świadków próbujących rozwikłać tajemnicę różyczki.
Legenda światowej kinematografii. Osobowość niezwykle barwna i złożona. Autor Obywatela Kane’a wydaje się emblematycznym przykładem twórcy niespełnionego. Mimo ogromnego potencjału zrealizował stosunkowo niewielką liczbę filmów, co rzuca szersze światło na konflikt pomiędzy wybitnym artystą a przemysłem i komercyjnym charakterem kinematografii.
1941 Obywatel Kane / Citizen Kane
1946 Intruz / The Stranger
1947 Dama z Szanghaju / The Lady from Shanghai
1952 Otello
1958 Dotyk zła / Touch of Evil
1972 Druga strona wiatru / The Other Side of the Wind